Ontheemden

Een groep mensfiguren. Te veel om zonder tellen te weten met hoeveel ze zijn.
Ze lijken allemaal hetzelfde: primitief, armoedig. Ze hebben geen woorden. Ze zwijgen. Maar door dat zwijgen heen raast de wanhoop je tegemoet. Zien jullie ons staan? Wij zijn hier. Wij hebben niets dan onszelf. En onze herinneringen.
Het zijn individuen. In ieder van hen ontstaat het vermoeden van een verschrikkelijk verhaal. Wat hebben ze gezien? Wat hebben ze doorstaan?

Ze zwijgen. Verdwaald. Verwezen. Verloren.